შატობრიანი
ადამიანი თავის სიყვარულში მტკიცე რომ ყოფილიყო და მუდამ შესძლებოდა გამოჩენა გრძნობისა, რომელიც მარად ახლდება, მარტოობა და სიყვარული მას უეჭველად თვით ღვთის ტოლს გახდიდა, რადგან სწორედ ამაშია მოქცეული დიდი არსების ორი მარადი სიამოვნება, მაგრამ ადამიანის სული იღლებდა და არასოდეს მას დიდხანს ერთი და იგივე საგანი მთლი სისრულით არ უყვარს. ყოველთვის არის რამდენიმე წერტილი, სადაც ორი გული ერთმანეთს არ ხვდება. და ეს წერტილები საკმარისია იმისათვის, რომ დროთა განმავლობაში ცხოვრება აუტანელი გახადოს.
No comments:
Post a Comment